ต้อนรับพระธาตุคุณพ่อบอสโก

คลิปเสียงหนังสือนิมิตรสรรค์ 2

Get the Flash Player To see this player.

ภาคที่ 3


พวกเราประหลาดใจต่างมองหน้ากันและกัน ไม่ทราบว่าจะพูดอะไรเหมือนกับจะรอให้พ่อหรือบุรุษผู้นั้นพูด บุรุษผู้นั้นจูงมือพ่อเดินออกไปต่างหากแล้วบอกว่า “มาซิ ผมจะให้ท่านเห็นความรุ่งเรืองของคณะซาเลเซียน ขึ้นไปยืนบนก้อนหินนี้ซิแล้วจะเห็น” หินก้อนนี้เป็นหินก้อนใหญ่มหึมา...

อยู่กลางทุ่งนานั้น แล้วพ่อก็ขึ้นไปยืนบนก้อนหินนั้น พ่อเห็นทุ่งนานั้นกว้างใหญ่เต็มโลกมีมนุษย์ผิวสีต่าง ๆ แต่งตัวแบบแปลก ๆ แตกต่างกัน ชาติต่าง ๆ กัน พ่อเห็นมากมายจนนึกว่า ในโลกปัจจุบันคงไมมีคนมากอย่างนี้เสียด้วย พ่อสังเกตดูคนที่อยู่ใกล้ ๆ ก็เห็นพวกเขาแต่งตัวเหมือนกับเราชาวอิตาเลียน พ่อรู้จักพวกที่อยู่แถวหน้าเป็นซาเลเซียน เขาจูงเด็กชายและหญิง แล้วยังมีแถวอื่น ๆ อีก แต่พ่อไม่รู้จักเลยว่าเป็นใคร จากทางทิศใต้เห็นมีชาวซีซีเลีย ชาวอัฟริกาและคนมากมายที่พ่อไม่รู้จัก แถวหลังยิ่งไม่รู้จักเลย

            บุรุษผู้นั้นบอกให้พ่อหันหลัง ก็เห็นคนชาติอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งพ่อไม่รู้จักเช่นกัน แต่งตัวด้วยขนสัตว์ มีผ้าห่มกำมะหยี่สีต่าง ๆ

บุรุษผู้นั้นบอกให้พ่อหันไปรอบสี่ทิศ พ่อได้เห็นสิ่งต่าง ๆ มากมาย ทางตะวันออก พ่อเห็นสตรีมีเท้าเล็ก ๆ ยากที่จะเดินหรือยืน สิ่งที่แปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ เห็นมีแต่ซาเลเซียนเป็นผู้นำทั้งหญิงและชาย พวกแรก ๆ พ่อรู้จักทั้งนั้น แต่ไกล ๆ ออกไปพ่อไม่รู้จัก มีหลายอย่างมากมายจะเล่าให้ฟังทั้งหมดไม่ได้เพราะจะยืดยาวเกินไป

บุรุษผู้นั้นพูดต่อไปว่า “จงดูและพิจารณา เวลานี้ท่านยังจะไม่เข้าใจสิ่งที่ผมจะพูด แต่ให้ระวังสิ่งที่ท่านได้เห็น นี่เป็นเนื้อนาที่ท่านจะต้องเก็บเกี่ยว เป็นนาของซาเลเซียนเห็นไหม? กว้างขวางเพียงใด เป็นนาที่บรรดาซาเลเซียนจะต้องทำงาน สมาชิกซาเลเซียนที่ท่านได้เห็นคือคนงานในสวนองุ่นของพระเป็นเจ้า หลายคนท่านรู้จักแล้ว แต่ไกลออกไปพ้นสายตาที่ท่านไม่รู้จัก หมายความว่า บรรดาซาเลเซียนทำงานมิใช่แต่ในระยะศตวรรษนี้เท่านั้น แต่ในศตวรรษต่อ ๆ ไปด้วย ท่านทราบไหมว่าพวกเขาสามารถจะทำสิ่งที่ท่านเห็นได้อย่างไร ผมจะบอกให้ ดูซิผมต้องการให้ท่านพิมพ์คำนี้ซึ่งเป็นเหมือนคติประจำคณะ การงาน และ การรู้ประมาณทำให้คณะเจริญ”

คำเหล่านี้ต้องอธิบาย ต้องบอกซ้ำแล้วซ้ำอีก จงจัดพิมพ์หนังสืออธิบายให้พวกเขาเข้าใจ การงานและการรู้ประมาณเท่านั้นเป็นมรดกที่คุณพ่อจะมอบให้แก่คณะ ทั้งจะเป็นเกียรติแก่คณะด้วย

พ่อตอบว่า “ผมยินดีทำด้วยความเต็มใจ นี่เป็นจุดมุ่งหมายของคณะเราพอดี และผมก็เตือนอยู่บ่อย ๆ ทุกครั้งที่มีโอกาส”

บัดนี้ ท่านแน่ใจดีแล้วใช่ไหม? เข้าใจแล้วนะ นี่แหละสิ่งที่ท่านจะต้องทิ้งไว้เป็นมรดกให้เขา ท่านจะต้องอธิบายให้ชัดด้วยว่า ตราบใดที่พวกเขาตอบสนองตามที่ว่านี้ เขาจะมีสมาชิกมากมายตั้งแต่ทิศเหนือจดทิศใต้ ทิศตะวันออกจดทิศตะวันตก เอาละส่งพวกเขากลับไปบ้านได้แล้ว ขอให้ถือตามกฎเกณฑ์ที่ได้ให้ไว้ก็แล้วกัน ส่วนคนอื่น ๆ จะมาภายลัง

ขณะนั้นมีรถหลายคันที่จะมารับพวกเราไปส่งที่ตุริน พ่อสังเกตดูรู้สึกว่า รถพวกนี้ประหลาดไม่เคยเห็นพวกเด็ก ๆ เริ่มขึ้นไป ปรากฏว่าไม่มีที่จับหรือที่พิงเลย พ่อเกรงว่าเด็ก ๆ จะตกลงมาจึงไม่อยากให้ไป แต่บุรุษผู้นั้นกล่าวว่า “ไปเถอะ ไปได้ พวกเขาไม่ต้องการอะไรเพื่อพยุงตัวทั่งสิ้น ปฏิบัติตามคำที่ได้บอกไว้ให้ดีก็แล้วกัน”

“จงรู้ประมาณและเฝ้าระวังตัว จงปฏิบัติสองอย่างนี้ให้ดี แล้วเขาจะไม่ตกไม่ล้ม ถึงแม้ว่าจะไม่มีอะไรกั้น”

db_lakorn
db_spot_info
db_mv1
db_music

db_nimit1

db_nimit2