|
03 October 2010
นักบุญยอห์นบอสโกเคยพูดบ่อยๆ ว่าเด็กๆ ต้องมีอะไรทำอยู่เสมอ เพราะน้ำนิ่งจะกลายเป็นน้ำเน่าได้ง่าย
คุณพ่อบอสโกชอบการพักผ่อนหย่อนใจที่มีชีวิตชีวา ร่าเริงสนุกสนานอึกทึกฮึกฮักเฮฮามาก และเพื่อเป็นแบบอย่างแก่เด็กๆ ของท่าน ท่านจึงมักไปร่วมงานเล่นหัวกับพวกเขา และเป็นหัวใจของการละเล่นต่างๆ ทุกอย่างทีเดียว
คุณพ่อบอสโกวิ่งเก่งเหลือเกิน และบ่อยครั้งท่านท้าให้เด็กๆ ของท่านทุกคนมาวิ่งแข่งกับท่าน โดยให้เข้าแถวเรียงหน้ากระดานเป็นพืดไปหมดแล้วท่านตะโกนว่า หนึ่ง....สอง.....สาม.......
พอขาดคำกองทัพเด็กทั้งหมดก็พุ่งไปข้างหน้ามุ่งหลักชัยเป็นจุดหมาย แต่ไม่มีใครเอาชนะคุณพ่อบอสโกได้สักครั้งเดียว ปรากฏว่าท่านถึงจุดหมายเป็นคนแรกทุกที
เพื่อมิให้เด็กๆ เสียกำลังใจ ท่านมักจะไปเอาท๊อฟฟี่มาจนเต็มกระเป๋า แล้วโปรยทางนี้บ้าง ทางโน้นบ้างกลางกลุ่มเด็กๆ คุณพ่อยิ้มกับทุกคน พูดให้กำลังใจแก่คนนั้นคนนี้ทั่วหน้าเยี่ยงบิดาอย่างแท้จริง
ด้วยความเอื้ออารีของคุณพ่อเช่นนี้แหละ ท่านจึงสามารถซื้อดวงใจของทุกคน และเด็กๆ ของท่าน ทุกคนก็พยายามแข่งขันกันเพื่อแสดงความรักของตนต่อคุณพ่อ ด้วยความเคารพนบนอบอย่างดีที่สุด โอ ดวงใจของพวกเด็กๆ เหล่านั้น ย่อมเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก และความรู้คุณต่อคุณพ่อบอสโกสักเท่าไรหนอ......
คุณพ่อบอสโก ปรารถนาให้นักบวชซาเลเซียนของท่านทุกคนปฏิบัติ เช่นเดียวกันนี้คือ โดยการพยายามจัดการให้การหย่อนใจเป็นไปอย่างสนุกสนานมีชีวิตชีวาเฮฮาร่าเริงอยู่เสมอ
วันหนึ่ง คุณพ่อบอสโกเจอะเด็กกลุ่มหนึ่งยืนคุยกันอยู่ต่างหาก ท่านจึงเข้าไปหาทันที พลางกล่าวว่า
"เชื่อพ่อเถอะ ในขณะที่พวกเธออยู่นิ่งๆ อย่างนี้ อ้ายปิศาจมันกำลังทำงานใหญ่ทีเดียวละ"
"หากมีใครอ้างว่าถ้าไปวิ่งเล่นแล้วรองเท้าและเสื้อผ้าจะขาดหมด ท่านก็ตอบว่า"
"เอาเถอะน่า....อย่ากลัวเลย....เสียเงินค่ารองเท้าและค่าเสื้อผ้ายังดีกว่าเสียเงินค่ายาตั้งเยอะแยะ "ช่างตัดเสื้อและช่างเย็บรองเท้าในบ้านเรามีถมไป....ใส่เสื้อปะโดยอยู่ในหรรษทานของพระยังดีกว่ามีเสื้อผ้ารองเท้างามหรูแต่ต้องไปอยู่ในมือของปิศาจนะ.....