db_14     ในปี ค.ศ. 1863 คุณพ่อบอสโกอยากลงมือสร้างพระวิหารแม่พระองค์อุปถัมภ์สักที ก็ต้องเจอเข้ากับอุปสรรคใหญ่ ซึ่งมาจากเทศบาลนั่นเอง

เรื่องมันมีอยู่ว่าคุณพ่อบอสโกได้นำแปลน พระวิหารนั้นไปให้หัวหน้าสถาปนิกของเทศบาลตรวจ แต่เขาไม่ยอมรับรองชื่อที่คุณพ่อตั้งให้พระวิหารนั้น เขาอ้างว่า...

 

       "อ้ายชื่อ แม่พระอุปถัมภ์ นี่มันล้าสมัยแล้ว ไม่มีใครเขานิยมกันหรอกครับ....คุณพ่ออย่าทำเป็นแหวกแนวให้มากไปหน่อยเลย...มันโบราณเต็มที่แล้ว...."

       คุณพ่อบอสโกจึงตอบว่า....

"เอาละ อย่างงั้นเรื่องชื่อนั้นเก็บไว้ก่อน เราอย่าเพิ่งไปคิดถึงมันก็แล้วกัน"

"แล้วคุณพ่อจะเปลี่ยนเป็นอะไรล่ะครับ..."

"เรื่องนี้พ่อจะเก็บไว้คิดเอง"

"ขอคุณพ่อตริตรองดีๆ นะครับ... "

"เอาละ สำหรับเวลานี้พ่อยังไม่ได้เลือก ฉะนั้นพ่อจึงมีอิสระจะเลือกได้ตามใจ และเมื่อถึงเวลาพ่อจะตั้งชื่อพระวิหารนั้น โดยใช้ชื่อซึ่งพ่อจะเห็นว่าเหมาะที่สุด..."

"คุณพ่อเล่นหลอกผมเอาดื้อๆ อย่างนี้หรือครับ... "

"เปล่าเลย ที่นี่ไม่มีการหลอกกัน คุณไม่ยอมรับรองชื่อนั้น และคุณจะไม่รับรองด้วย ส่วนพ่อ พ่ออยากให้ชื่อนั้นและพ่อก็จะให้อย่างนั้น เก็บไว้ก่อนดีกว่า เพื่อเราจะได้ดีใจด้วยกันทั้งสองฝ่ายเพราะว่าเราทั้งสองได้สมความปรารถนาของเราทุกประการ"

       หัวหน้าสถาปนิกของเทศบาลได้ฟังดังนั้นก็ยิ้ม เพราะเห็นว่าคุณพ่อบอสโกเอาจริง จึงจำใจรับรองแปลนของพระวิหารนั้นส่วนคุณพ่อบอสโกเดินกลับบ้านด้วยความดีใจในผลสำเร็จครั้งนี้ซึ่งหมายความว่าจะเริ่มงานก่อสร้างได้ทันที