|
03 October 2010
วันหนึ่ง ฯพณฯ แฟรเร พระสังฆราชแห่งกาซาเล ได้แสดงปาฐกถากับบรรดาสหกร
ซาเลเซียน ตอนหนึ่งนั้น ท่านได้กล่าวว่า....
"พวกเธอทราบไหมว่า เหตุไร คณะของคุณพ่อบอสโกจึงแผ่ไปอย่างน่าพิศวง และโรงเรียนของคณะซาเลเซียนจึงเจริญรุดหน้าไปถึงเพียงนี้ เอาละ ฉันจะบอกให้เอง คือทั้งหมดนี้ ก็เพราะว่าคุณพ่อบอสโกมีเคล็ดลับสำคัญอยู่สองประการ ซึ่งเป็นประดุจกุญแจวิเศษแห่งความดีทุกอย่างในกิจการต่างๆ แห่งนักบวชของท่าน เคล็ดลับแรกก็คือ ฟองน้ำ นั่นคือ คุณพ่อบอสโกได้อบรมบรรดาซาเลเซียนและเด็กๆ ของท่านให้ดื่มด่ำอยู่ในความศรัทธา จนกระทั่งเมามายทีเดียว อย่างที่ว่าแม้อยาก ก็ไม่สามารถทำความชั่วได้อีก ต้องทิ้งไปหมด ดังเช่นฟองน้ำที่อิ่มตัว ย่อมไม่ยอมรับของเหลวชนิดอื่นใดอีก เคล็ดลับที่สองก็คือล่อ พวกเธอคงรู้ดีแล้วว่าล่อนั้นเป็นอะไร ล่อเป็นสัตว์ผสมครึ่งลาครึ่งม้า ซึ่งใช้งานได้ดีเหลือเกิน เอาละ คือคุณพ่อบอสโกนี่จ่ายงานต่างๆ ให้แก่ผู้ที่อยู่ในบังคับของท่านอย่างเต็มตัวเสมอทุกคนมีงานท่วมหัว จนกระทั่งไม่มีเวลาที่จะมาทำบาป หรือแม้แต่จะมาปัดแมลงวันก็แทบหาไม่เจอะ เปรียบได้ก็เหมือนกับล่อที่กำลังบรรทุกของเต็มแปรฉันธ์นั้น...."
เมื่อมีคนเอาเรื่องนี้มาเล่าให้คุณพ่อบอสโกฟังท่านก็เห็นด้วยแถมยังเสริมอีกว่า
"แน่ละ ตลอดเวลาที่เรายังเป็นดังฟองน้ำที่อิ่มตัวด้วยความศรัทธา และเป็นล่อที่บรรทุกของหนักคืองานแล้ว คณะของเราก็จะเจริญก้าวหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย และจะไม่มีวันถอยหลังเลย.....
อาจพูดได้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างต่อต้านเรา และเราต้องต่อสู้กับทุกอย่าง พายุพัดเข้าใส่เราจากทุกด้าน แต่ไม่ต้องกลัวตราบใดที่เรายังเป็นล่อและฟองน้ำแล้ว พระเป็นเจ้าก็จะทรงอยู่กับเราเสมอ เรามีขอบฟ้าอันสดใสอยู่ต่อหน้าต่อตาของเราเป็นนิจ เส้นทางของเราถูกขีดไว้แล้วละ
ล่อแห่ง การงาน เลิศล้ำ ฟองน้ำแห่งความศรัทธา
คณะเรา จงเดิน ก้าวหน้า อัตรา เกรียงไกร ไชโย
